Askere Kaçarak Gittim

   2014 yılında üniversiteden mezun oldum.Kurulu bir düzen üniversitenin bitmesi ile aniden bozuldu ve boşluğa düştüm.Sonra tecili bozdurup askere gitmek istedim çünkü iş ararken birinci engel olarak askerlik çıkıyordu.

Aynı üniversiteden mezun üç arkadaşım ile beraber askerlik şubesine gidip işlemleri başlattık.Hastaneye muayene olmaya gönderdiler bizi sonra muayene olup evrakları şubeye geri teslim ettik.Şube hepinizi ilk grupta alırlar demişti.Dördümüzün de işlemler bitmiş artık asker olacaktık 95/1 tertip gitme hazırlığı başladı.Ben arkadaş,akraba derken herkesle helalleşiyor vedalaşıyor kesin gideceğime emindim.Bizi Şubat 95/1 tertibine alacakları aydı.Ben merakla heyecanla acaba neresi çıkacak diye bekliyordum.Hatta askerlik hareketli geçsin diye komando olmak istiyorum dedim.Bak bak cesarete bak.Beklenen gün gelmiş ti sevk tarihimize,yerimize ''e-devlet''e bakıyorduk sürekli,üç arkadaşıma Isparta çıktı ama benim bilgiler gözükmüyordu acaba dedim ben mi yapamadım diye birde şubeye gittim.Memur bilgisayardan sorgulattığı zaman 95/1 tertibine beni almadıklarını söyledi.Şubeden üzülerek döndüm ,nasıl olabilir? tüm işlemleri aynı yaptığımız arkadaşlarla gidememiştim üçünü aldılar beni almadılar.Onları terminalden gönderdiğimde çok zoruma gitmişti.Artık umudum bir sonraki 95/2 tertibine kaldı.Bir kaç hafta geçtikten sonra belki devre kaybı olarak alırlar diye dilekçe yazmak istedim.Şubeye gittim dilekçeyi yazdım yine haftalar geçti dilekçeden haber gelmedi.Zaman daralıyor 95/2 dönemi yaklaşıyordu.Ben artık e-devlete ha çıktı çıkacak diye facebooktan çok girer oldum link sürekli açıktı ve 95/2 zamanı geldi bu seferde çıkmamıştı şubeye yine gittim dilekçe yazdım ama değişen bir şey olmadı.Kaldık mı 95/3 tertibini beklemeye ben artık çıldırmak üzereydim şubeye gittim bir dilekçe daha yazdım.Şimdiye kadar toplamda üç dilekçe yazmıştım durumu anlattım sürekli bekleyin diyorlardı.Aylardır beklemekten bunaldım artık askerlik şubesine her gidişim de memur ve askerlerle tanışmış ''genemi sen başımızın belası'' deyip gülüyorlardı.Evet ne yazık ki 95/3 tertipte gidemedim artık kendimi sorgulamaya başladım acaba bende bir sorun mu vardı ? bu yüzden mi almıyorlardı ? böyle bekle bekle nereye kadar dedim  iş aramaya başladım.Gazete aldım ilgimi çeken iş ilanlarının numaralarını arıyorum ''biz elaman aramıyoruz '' o zaman niye ilan verdin ki ? veya ''eleman aldık ''diyorlardı.Kaldırsana arkadaşım o zaman ilanı ümitlendiriyorsunuz insanları.Diğer ilanlarda kiler ise askerliğini yapmış eleman istediklerini söyledi.Burada da askerlik çıktı karşıma sinirden gazeteleri yırtıp attım.Öyle bunaldım ki üstüne çevremdeki insanların boş muhabbetleri, ön yargıları,iğneleyici laflarda eklenince dayanmak gerçekten zordu.Bayramlarda bile aile ziyaretlerine gitmez oldum sorular hep aynıydı askerlik ? iş ? araba ? ev ? evlilik ? artık çekemiyordum.Sürekli Ali Dağına kaçardım zirveye çıkınca bu baskıcı eleştirici toplum zihniyetinden kurtuluyordum bir kaç saat olsun huzur bulurdum tabi aşağı inince aynı yerden devam kafalarını değiştirmek zordu.Herkesten kaçar olmuştum.Bir süre sonra elektrik şirketi buldum işe girdim yaz mevsiminde burada çalıştım.İş temposu biraz olsun sakinleştirdi.Artık ümidim kalmadı tamam dedim zaten 95/4 tertipte almazlar beni bu şirkette çalışmaya devam ederim.Ekim ayında 95/4 sonuçlar açıklanacaktı ben artık cesaret edip e-devlete bakamıyordum gene gidemem diye siteyi açmayı bırak linke tıklayamadım bile, birkaç gün sonra arkadaş aradı ''sonucuna baktın mı ?'' diye sordu sonra merak ettim e-devlete baktım İzmir Seferihisar-Jandarma kısmında gözüküyorum ve sevk tarihim yazıyordu.Şaşkın şaşkın bilgisayar ekranına dakikalarca baktım belki yanlıştır diye sayfayı bile sürekli yeniledim e-devlete inanmadım şubeye gidip kesin olup olmadığını sorguladım.Şubedeki memur ''evet bu sefer senden kurtuluyoruz gidiyorsun'' dedi sevinçten memura sarıldım.Çok mutluydum sonunda 95/4 tertip çıktı evet gidecektim artık bir yıldır bunu bekliyorum hatta üniversiteden aynı sınıftan başka bir arkadaşımda benle aynı yere çıkmış çifte sürpriz gibi bir şey oldu.Askere gitmeye iki hafta kala plan yapmaya başladım beni o kadar bunaltan şey neydi bilmiyorum ama kaçma isteğimi bastıramadım.Otobüs firmasına gidip bilet kestirdim hiç kimseye bilet aldığımı da söylemedim.Beni İzmir'e arkadaşın babası bırakacak diye herkese pembe yalan mı desem veya normal yalan olsun ne olacak sanki çok sıkmıştı insanlar, 2-5 Kasım 2015 tarihleri teslim olacağım günlerdi.Ben biletimi 3 Kasıma aldım 4 kasımda da teslim olacaktım.Eve geldim valizimi hazırladım kümese koydum.3 Kasım akşamı gizlice valizi kümesten aldım otobüse bindim terminale geldim.Aynı yere çıkan diğer arkadaşım ailesiyle gelmiş hepsi ağlıyordu zor ayrıldılar oysa ben tek başıma elimde valiz bindik otobüse asker gecesi bile yapmadım.İzmir yolundaydık sonunda vay be bir yıllık çile,eziyet,meraklı bekleyiş bitti ve saatler sonra İzmir otogarına indik oradan dolmuşa bindik bizi nizamiye ye kadar getirdi.İçeri girmedik dışarıda kaldırıma oturduk arkadaş tıraş makinesini çıkardı birbirimizin sakalını kestik sanki içeride kesemezmiş gibi bizi kapıdan tıraş olmadan almazlar zannettik nereden bilelim ki acemiyiz işte, sonra nizamiye önüne gelerek teslim olduk 12 aylık askerlik başladı.Bir insan sivilden kaçmak ister mi ? demeyin evet ben istedim yani bunu yapmaya mecbur bırakıldım ve sivil hayattan kaçarak asker oldum.