Bir akşam arkadaşım aradı İstanbul'a gezi olduğunu söyledi.Ücretsiz olduğunu söyleyince durur muyum hiç hemen organizatörün numarasını aldım başladım bizim arkadaşlardan kim gelir diye aramaya, kime yazsam iş,aile,okul veya başka sebepler nedeniyle gelemem diyordu.
Aman dedim kimse gelmezse tek giderim derken aynı mahalleden arkadaşım geldi aklıma oda anlaştığım bezen anlaşamadığım ama aynı kafada olduğumuz kesindi.Maceraperest ruhluydu.Aradım anlattım ücretsiz olduğunu duyunca tamam dedi.Bana sürekli gezinin içeriğini soruyordu bende bilmiyorum diyemedim o an camileri gezdireceklerini söyledim.Araba gece 00:00 da Emirgan parkında kalkacaktı ben nasıl heyecanlıyım birgün olsa bile İstanbul'u gezecektim.Günübirlik etkinlik olduğunu söylemişti organizatör.Parkta bekliyoruz servis yanaştı İstanbul ekibi atlasın dedi ben şaşırdım tur şirketinin büyük otobüsü gelecek sanıyordum.Bindik servistekilere İstanbul gezisi mi diye sorunca insanlar garip garip bakarak evet dediler.İki servis İstanbul'a gidiyordu yaklaşık 40 kişi vardı sıkışa sıkışa 12 saat boyunca sadece köfte ekmekle İstanbul'a gelmiştik.Büro tarzı bir yere getirdiler herkes hoş geldiniz,Kayseri ekibi vay baya çoksunuz,sağ olun gençler diyenler herhalde dedim gurupla gezeceğiz.Arkadaşım da ''aynen Ali olabilir '' diyordu.Yan odaya girdiğimizde bize tişörtler verdiler kimileri tahtalar çakıyor üzerlerine yazılar yazıyorlardı orada anlamıştım bu bir gezi programı değil eylem hazırlığıydı.Arkadaş bana orada çok kızdı yapacakta bir şey yoktu çünkü eylem olduğunu bende bilmiyordum gezi sanıp çıkmıştık,geride dönemezdik cepte para yok acele acele herkesi aşağı indirdiler ellerimize broşürler verdiler dağıtın bunları dediler başladık Taksimde broşür dağıtmaya,arkadaş sinirden broşürleri asansör boşluğuna atmış bende turistlere dağıtayım dedim,Türklerden çekindik.Turistlerde türkçe bilmiyor kağıtta yazanları çözmeye çalışıyordu.Yorulduk oturduk kaldırıma halimize gülerken birileri gelip ellerimize pankart tutuşturdular.T-shirtleri de giydirdiler.T-shirtlerde ''Mustafa Kemalin Askerleriyiz'' yazıyordu.Pankartlarda yumruk işaretleri farklı farklı sloganlar.Pankartları havaya kaldırın dediler bizde korku başladı Polis gelirse ne yapacağız kaçma planları bile kurduk kaçamazsın ki Taksim meydanı çok kalabalık hem kaçsak ne yapacağız dedim.Arkadaşın o çaresiz hali benim hoşuma gitti o haline gülerken bana hala kızıyordu bir süre sonra oda gülmeye başladı.Halimize gülerken aşağıdan yukarıya doğru yürüyerek Taksim meydanına geldik pankartlılar öne dediler kendimizi en önde bulduk basın gelmiş tüm Tv kanalları vardı.Herkes bağırıyor ama biz pankartlarla yüzümüzü kapatıyoruz arkadaşın korktuğu şeye bak ''Ali babam izlerse ayvayı yerim beni eve almaz'' diyor.Yine gülmeye başladım ben bu seferde '' seninle bir daha bir yere gelirsem '' diye bana sitem ediyordu.Gruptakilerin basına konuşmaları bitince herkes dağılmaya başladı.Olay çıkmadan bitmişti geri binaya geldiğimizde siyasi içerikli kuruluşun başlattığı bir eyleme katılmıştık ama bilmiyorduk nereden bilelim ki kendimizi İstanbul'u gezmeye hazırlarken taksimde sloganlar içinde bulacağımızı,evet her zaman o televizyonlardaki izlediğimiz eylemler içinde olduğumuza hayret ettik.Eve dönüş zamanı geldi tekrar aynı servisle o rezil yolu 12 saat daha çektik, arkadaş benimle dönerken pek konuşmadı.Kayseri'ye inince bir haftada küsmüştü.
0 yorum:
Yorum Gönder